آپدیت ویورس | آر ام🌿
💜آرمی💜 شما سخت کار کردین
متن داخل گیف:
ایستگاه آخر دسامبر
قطار زندگی ٢٠٢٠ که از همیشه سخت تر حرکت کرد، حالا به ایستگاه آخر دسامبر رسید.
قطارِ "خوشحالی" به مقصد ایستگاه خوشحالی ٢٠٢١ آماده حرکت است.
پس لطفا تک تکتون سوارش بشین.
ممنون از اینکه سال گذشته سخت کار کردین. یه استراحت کوتاه در ایستگاه "پایان سال" داشته باشید.
در ایستگاه خوشحالی ٢٠٢١ می‌بینمتون!
آپدیت Weverse شوگا
سال نو مبارک~!
آپدیت Weverse تهیونگ
آرمی سال نو همتون مبارک باشه
آپدیت توییتر رسمی بی‌تی‌اس
[بنگتن امروز]
کنسرت NYEL 2021 ! سال نو مبارک آرمی!🌝
# بی‌تی‌اس
# شور کیپاپ جهانی، آفتاب، رنگین‌کمان، سنتی، انتقال، یواس‌بی، میگو، پیتزا ، کوهستان هاوایی ، نامبزوان شدن دینامیت در هات ۱۰۰ برای سه بار ، گرمی‌آواردز ،اجرای گروه پاپ نامزد شدن بی‌تی‌اس ، نامبروان شدن life Goes On تو هات ١٠٠
آپدیت توییتر جین
آرمی بهترین آرزوها رو براتون توی این سال دارم
سال نو مبارک!
سوکجینی (کیوت گفته)
آپدیت ویورس نامجون
٢٠٢٠ داره میره~
سالی بود که تموم انتظارات آدم هارو به تمسخر گرفت، انتظاراتی که قرار بود یه چیز خاص بشه، همونطور که از اسمشون حدس میزدیم.
یک استیج بدون تماشاگر، استیجی بدون حتی یک فریاد. اصلا معنی ای هم داره؟
واقعا معنی ای داره؟
دیروز و روز قبلش روی صندلی انتظار استدیو نشستم و بار ها و بار ها بهش فکر کردم. به این نتیجه رسیدم که ما به دنیایی اومدیم که چیزهای بی معنی، به معنی دار ها تبدیل میشن.
یه حس بی قدرتی، انگار که یه قطره آبم که بین دو تا صخره سقوط کرده.
حس کردم، باید بلند بشم و کاری کنم تا مانع هرچیزی بشم که باعث ناامیدی میشه. ولی اون انگشت ها فقط بهم میگفتن که هیچ کار نکنم و توی همون نقطه بایستم.
کتاب خوندن و کتاب خوندن، انجام دادن کارهای عجیب غریبی که بدون لمس شدن، انجام بشه.
چند تا غذای خونگی رو امتحان کردم. یک سالی میشه که ما هرکار میتونستیم تو اتاق کوچیکمون انجام بدیم رو انجام دادیم.
و البته همچنان همینجور ادامه داره.
زمان میگذره و زمین به چرخیدن ادامه میده. زنده موندن و صبرکردن برای بهار اونم بعد از اینکه حس کردیم قرار نیست هیچوقت این وضعیت رهامون کنه...
واقعا ایندفعه بهار میاد؟ یا بهاری که واقعا حس بهار بودن داشته باشه، میاد؟
من نمیخوام نا امید بشم پس هیچ انتظاری از هیچی ندارم.
فقط من خودم رو بند کوچیک ترین خرده ریزه که بهش میگن "امید" کردم. که باعث میشه صبح ها از خواب بیدار بشم... و درنهایت شبیه یک آدم رفتار کنم.
یکبار دیگه برای اینکه تو ذهنم نگهش دارم تکرار میکنم که من عشق و محبت زیادی از آدم های بسیاری دریافت کردم.
من مسلما با خودم حرف میزنم و گوش میکنم هرچند هیچکس نیست.
برای خداحافظی کردن با امسال، به خودم گفتم که یه چیز کوتاه بدون احساساتی شدن بنویسم. ولی وقتی کلمات پشت سر هم اومدن فهمیدم که هنوز خیلی مونده که یه درخت مطیع زیبا بشم.
مهم نیست که چقدر این شاخه های خشکیده رو بشکنم، این کلمات بدیهی و بی حال و تصوراتم از پشت سرم میاد. فکر اینکه دستم رو بلند کنم، حداقل یبار تو هوا تکونش بدم... این فقط جوریه که الان هستم.
آدم ها بهم میگن "تو از اون مدل افرادی هستی که عصبانیتت رو خیلی کم بروز میدی" نه فقط عصبانیت بلکه عصباانیّت!
این روزها، حس خوبی دارم با اینکه حتی به انداره یک غبار، خوبی پیدا نمیشه.
این حتی بیشتر از قبل شده. انگار که خط خوشحالی جوری سقوط کرده که دیگه پیدا نمیشه.
چیز خوبیه که اینقدر راحت راضی میشم؟ بصورت ناگهانی بپرسم. چجوری میشه اگه بتونیم رو به روتون اجرا کنیم؟
نمیدونم چرا چیزایی که قبلا اینجور واضح عادتمون بود حالا شبیه رویا شده.
هاه... میخوام از امسال به عنوان یک درس استفاده کنم راجب اینکه چیزای با ارزش اطرافم رو گرامی بدونم.
هنوز نمیدونیم. ولی مطمئنم اونها چیزای زیادی یادمون دادن. فقط امیدوارم خیلی طول نکشه که این چیزارو متوجه بشین.
غروب آفتاب از لبه های پشت بوم آویزونه. این نامه رو به غبار هایی مثل خودم که سعی میکنن به هر شکلی که باید در بیان تا روی این نقطه آبی دووم بیارن مینویسم.
به همه کسایی که با بدبینی و حسادت باهامون رفتار کردن و تلاش کردن تا مارو بخورن.
امسال با همه این ها، هدر نرفت. بعد از همه این اتفاقات تنها کلمه ای که به ذهنم میرسه "عشق" هست ولی مینویسم تا دنبال یک کلمه بهتر بگردم. کلمه ای که اینقدر فرسوده و خاک گرفته نشده باشه. ممنون از همتون که توی این سفر خسته کننده و میون روز هایی با آخرِ درموندگی کنارمون موندین.
آرزو میکنم که همتون سلامت بمونین و باهم بخندین. بیاین بسمت بهاری قدم برداریم که بیشتر شبیه بهاره.
عاشقتونم. امسال سخت کار کردین. آرزومونه که قدرتتون بشیم.
"یادتون بمونه... اونا نمیتونن بهار رو کنسل کنن." ~
سال نو مبارک! ~
(- -) (_ _) (- -)
(*شکل تعظیم کردن)
-کیم نامجون
نظرات (۰)